Με αφορμή το παράπονο που μου μετέφερε αθλήτρια που συμμετείχε στα Σεγκια trail ότι ζήτησε την βοήθεια συναθλητή της να την κρατήσει λίγο για να διέλθει ένα δύσκολο σημείο, και έλαβε την απάντηση δεν μπορώ γιατί θέλω να κάνω χρόνο .Ενώ κάποιο άλλοι συνόδευαν επάνω στο βουνό συναθλητές τους προς τα σημεία που υπήρχαν διασώστες χωρίς να ενδιαφέρονται για χρόνους.Εγω προσωπικά σαν δρομέας θέλω να πω ότι αν χάσουμε την ανθρωπιά μας για ρεκόρ , τίτλους,και δόξα τότε όλα αυτά μπορεί να τα έχουμε αλλά δεν θα έχουν καμία αξία γιατί θα είμαστε κενοί σαν άνθρωποι.
Ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ από καρδιάς για όλους εσάς που κάνατε τα μέγιστα για την διοργάνωση (κανείς δεν είναι τέλειος).
