Αθανασόπoυλος Φώτης: Τρέχοντας με τον Αλέξανδρο (for Katerina)
Σάββατο πρωί βλέπω και ξαναβλέπω το στίγμα του Αλέξανδρου. Ξεκίνησε το θηρίο. 573 χιλιόμετρα σε 8 ημέρες. For Katerina έγραφε το sport of running, φίλος ο Θοδωρής τον παίρνω τηλέφωνο, έλα να σου πω από κοντά.
Όλα αυτά πριν ενάμιση μήνα. Μου εξήγησε τι γίνεται, ποιος εμπλέκεται και τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας. Μαθαίνω ότι η διαδρομή θα περνάει από το χωριό της γυναίκας μου. Θα τρέξω και εγώ έστω για λίγο θα τον ακολουθήσω. Ο καθένας για τους δικούς του ανθρώπους που έχασε. Σάββατο πρωί ξεκίνησε το θηρίο.
Έφτασε Κορινό τέλος πρώτης μέρας.
Κυριακή πρωί ξυπνάω και κοιτάω το στίγμα του Αλέξανδρου είναι λίγο έξω από Κατερίνη. Παίρνω πρωινό και αναμένω, αγωνία στο αποκορύφωμα. Ξανακοιτάω το στίγμα έξω από Παλαιόπυργο τελευταίος έλεγχος πάω στο σημείο που θα τον περιμένω.
Συναισθήματα ανάμεικτα, αγωνία, έξαψη, βλέπω τα οχήματα συνοδείας του Αλέξανδρου ο καθένας υπεύθυνος για κάτι, όλοι με το χαμόγελο στα χείλη και ευγενικοί. Λέω τον υπεύθυνο διαδρομής περάστε μέσα από την πλατεία θα έχει λίγο κόσμο να πάρει λίγο δύναμη ένα χειροκρότημα ο Αλέξανδρος. Συμφωνούν όλοι και μπροστά για την αλλαγή πορείας μικρή μεν αλλά αλλαγή.
Εντυπωσιακό για το πως δουλεύει αυτή η ομάδα. Βλέπω τον Αλέξανδρο να έρχεται, δεν γίνεται να μην θαυμάσεις αυτόν τον άνθρωπο και όλα αυτά για την μνήμη της γυναίκας του που έχασε, που έκανε όνειρα μαζί της.
Το χειροκρότημα σου βγαίνει αβίαστα. από πίσω ακολουθούν οι φίλοι του, τα στηρίγματα του. Όλο και πλησιάζει. Δεν μπορείς να μιλήσεις τα λόγια είναι περιττά. Έφτασε δίπλα μου με χαιρετά και μου κάνει νόημα. Μπαίνω στην ομάδα του έστω για λίγο θα γίνω μέρος στην ιδέα του, έστω για λίγο.
Συστάσεις στο δρόμο τρέχοντας ο Παντελής η Βαλεντίνα φωνάζει ωραία μπλούζα.
Την περίμενα πως και πως αυτή την μπλούζα ας είναι καλά τα δικά μου άτομα που αγκάλιασαν την ιδέα του For Katerina.
Βαλεντίνα αδερφή της Κατερίνας το έμαθα μετά και λέω από μέσα μου κρίμα αδερφέ που δεν ήρθες, δρομέας και αυτός (βασικά αυτός ξεκίνησε και τον ακολούθησα και εγώ ευχαριστώ Κώστα αλλιώς δεν θα έτρεχα) αλλά οι υποχρεώσεις δεν σταματούν ποτέ.
Δυο κουβέντες με τον Αλέξανδρο να μάθει ποιος είμαι τι κάνω τι είναι εδώ ποιο μέρος είναι και πως έμαθα για το For Katerina.
Ομόλιο χωριό της γυναίκας μου της Μαρίας μου, είμαι φίλος με τον Θοδωρή από το sport of running.
Συγχαρητήρια Αλέξανδρε για το εγχείρημα σου.
Φτάνουμε στην πλατεία ο κόσμος λιγοστός η ώρα περασμένες 2 ο ήλιος να σε καίει και όλοι να σε χειροκροτούν και ο Αλέξανδρος να σου λέει περνά μπροστά σε ξέρουν.
Εμένα με ξέρουν εσένα πρέπει να μάθουν και το μεγαλείο της ψυχής σου . Μπροστά η γυναίκα μου να χειροκροτεί και όλοι οι δικοί μου άνθρωποι τα δικά μου στηρίγματα εκεί να μου δώσουν χαρά.
Προχωράμε σιγά σιγά λίγες πληροφορίες για το χωριό μετά για την διαδρομή και εγώ ακολουθώ σε αυτό το εγχείρημα η χαρά μου απερίγραπτη.
Σιωπηλά προχωράμε βγαίνουμε από το χωριό η ομάδα του Αλέξανδρου εκεί να μας δώσουν νερά να κόψουν την κυκλοφορία ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ όλοι για έναν και ένας για όλους.
Στόχος μου να φτάσω μέχρι την Αγία Παρασκευή εκεί είναι οι φίλοι μου και περιμένουν τον Αλέξανδρο να συνεχίσουν μετά από εκεί.
Τελευταία κατηφόρα ο Γιώργος χειροκροτεί ο Αποστολής βγάζει φωτογραφίες ,εκεί τελειώνω.
Μία μικρή στάση για τον Αλέξανδρο να βγάλουμε μια φωτογραφία. Τι να πεις για αυτόν τον άνθρωπο.
Ευχαριστώ πολύ για μία από την πιο όμορφη ανάμνηση Αλέξανδρε.
Καλή συνέχεια σου εύχομαι. Καλό τερματισμό. Ελπίζω να ξαναβρεθούμε και συνεχίζει να τρέχει θέλει να αφήσει λίγα λουλούδια στο ατύχημα των Τεμπών που χάθηκαν άδικα τόσες ψυχές.
Αντίο Αλέξανδρε ευχαριστώ πολύ.
Αντίο σε όλη την ομάδα σου. Συγχαρητήρια!!!!!
